adam bir süre bekledi. yapılanlardan çok da etkilenmişe benzememesinin nedeni ilk olmamasıydı, ilk defa vurmuyordu kapıları, ilk defa konuşmamazlık etmiyordu, yaraları, zayıflıkları, kirli saçları ilk değildi, ilk defa nefret etmiyordu ondan. hatırlıyordu, bir yıldan fazla olmuştu, sadakatsizliğinden de öte, umursamazlığının kızı bir hayvana dönüştürdüğünü görmesi, geç ve güç olmuştu, morlaşmıştı geçen tüm saatler.
ama hayır sorun sadakatsizlik, umursamazlık, kaba, çirkin körlükler, şanslar, kadın kokuları, çok yüksek uçurumlar değildi. kız odanın ışıklarını kapattı. bir kapı çarptı. adamın sol kolu istemsizce yukarı kalktı. mutfaktaki menekşe kokusu dağılmıştı. kızdan ses çıkmıyordu, odada ışık yoktu. sokak sessizleşti. adam koridordan odaya doğru yürümeye başladı.
ve elinor, git. git, hayatını al. hayatını alman için elinor, söndürmen lazım başkalarınınkini.
kız aradığı kağıdı karanlıkta buldu. yüksek sesle bir kahkaha attı.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder