bir altmış sekiz güzellemesi

ilk tomurcuk açtığı o saat, ve sabah yediyi yirmi geçe senin üşümüş ellerinin arasında bir tasma tutarken o açık yeşil tomurcuğu görüp heyecanlandığın saat, tam o saat aslında bir şey düşünüyoruz, bir şey, ve hiçbir şey düşünmemekten daha iyidir, hiçbir şey düşünmemek, hiçbir şeyden daha iyidir, çünkü hiç bir şeydir, yabanmersinli kek gibi, veya oturduğun rahat bir koltuk, sabah saçlarını tararken odaya yayılan bal kokusu gibi, küçük bir odadan dağınık kıyafetlerle çıkıp salonda oturanlara gülümsemek de olabilir, hayal gerçeklemesi elle tutulabilir!, serge'in içtiği hiç bir gitanes zararlı değildir, yanında uzun kollu transparan elbiselerle dolaşan ve kahkahalar atan kadınlar öyle olabilir, eski zamanlarda her kahkahanın bir manası olduğu gibi, ve manasızlığı, ama bu manasızlığa sıfatlar yüklemeye çalışan adamlarla ve kadınlarla dolu olmadığındandır belki de kot pantolonla girilemeyen savoy'ların güzelliği, bunlar hep var olan parçalardır ve kitaplar zaten hep var olmuş bu parçaların üzerine yazılır, siyah kaloriferlerin ısıttığı ağır perdeleri olan bir odada bacaklarını birbirine dolamış adamların karaladığı sayfalar bu yüzden son moda programlara taşınmaz ve istenilen karidesler ve ördekler tabakta bırakılabilir, ayıp sonradan beyin ütüleyen bir kara çarşaftır!, kahvaltıda yenilen kızarmış ekmeklerin üstüne meyve çayı içilirken hidrojen bombalarının yere gömülmesinden filan bahsedilebilir, hava aydınlandığında kimse uyanmak zorunda değildir ve evdeki kediler köşede duran su kabından iki yudum su içebilirler miyavlamadan, inci küpeli kız o incileri vitrinlerinin önünde dişlerini birbirine sürten takım elbiseli ve güneş gözlüklü adamların beklediği dükkanlardan almamıştır!, ama inci küpeli kızın göz yaşlarının kaynağı bu da değildir, gerçekten doruğu görünmeyen dağlara taş taşımanın bir manası olabilir, ama karşı gelmek ve sinirlenmek her zaman bir seçenektir.

tüm tomurcukların bademlere dönüşmesi şerefine kaldıralım baylar, bayanlar kadehlerimizi. günaydınlar.