bir hikaye uydurmalı, içine girmeli ve orada yaşamalı, böylece kışın havuza girebileceğim, yazın sonbahar yaprağı toplayabileceğim, bakışların hep yumuşak, sözlerin hep yapıcı, yapıştırıcı olduğu küçük bir bahçe kurabileyim, elma ağaçları dikeyim, baharda çilek toplayayım, veya en iyisi ben olmayayım, bir adam olsun mesela, hikaye uyduruyoruz, uydurmaya devam ediyoruz, gece çam ağaçlarına çıkıyoruz, bağırıyoruz, bağırdıkça sesimiz daha az çıkıyor ve en acısı daha az duyuluyor, adamın gözlükleri yere düşüyor, coplar, özgürlükler, havada uçuşan tüm yaralar ve yıkanmayan saçlar, adam yazıp çiziyor, yazıp çizdikçe biriktirdiği kelebekler kavanozlarda renklerini daha çok kaybetmeye başlıyor, lilalar kuru bir griye, sarılar ölü kahverengilere dönüşüyor, adam yazıyor, kaloriferler yanmıyor, yüzünü ovuşturuyor adam, tüm özgürlükler, tüm özgürlükler havada uçuşuyor!, kızgın değiliz, ses tellerimiz sağlam, berrak, bağırıyoruz, tüm camekanlara ve dedektörlere karşı, adam çalışıyor, gönülsüzce değil, kızgın hiç değil, çimenlere yatmak istermiş gibi sakin hatta, parmaklarını masaya vurduğu her an aklına kazınıyor, kazıyoruz yaşadıklarımızı; ağaçlara, geri dönüşümlü kese kağıtlarına, yastıklarımıza ve yaşlarımıza, bağırıyoruz, çözümler iyi gelmiyor bu adama, teşekkürler iyi gelmiyor, kravatlardan hoşlanmıyor, büyük adamlar tekerleklerin altında mı ezilmeli!, insanlık bunu gerektirir mi, titremek doğrular mı balkondan aşağı fırlattığımız bütün temiz çarşafların bedelini, bütün özlemler, bitmiş aşklar, başlamamış yarışlar, iki insanın gözgöze geldiğinde paylaşamadığı her şey. her şey, her an ve dakika, adamın içinde kaynıyor, belli etmiyor diken diken tüylerini, gözlüklerin arkasındaki yorgun gözlerini, çıkıyoruz, iniyoruz, gülüyoruz, sıkıntılıyız, kendimizi bal kokularıyla avutuyoruz, yumuşak başlı olmaya çalışıyoruz, temiz çoraplar giyiyoruz, anlaşılamayan her kelime için bir dakika daha az uyuyoruz. özgürlükler uçuşuyor, uçuşuyor!, kaçırmak için vaktimiz daralıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder