bir kere düşünmeli, yani tam olarak ne hissediyor insan, sonbahar, ağaç dalları, soğumuş mercimek çorbaları mıdır uyanıldığında akla gelenler bir bardak limonlu su içerken; her bir parçanın ayrıntılarıyla boğulması mıdır, yoksa kiraz ağaçları mı vardır, temmuz'da ayvalık'ta bir verandada bahçeden topladığın kayısıların çekirdeklerini çıkartırken hissettiğin midir hayat; hayal kuruyorum, kalbimin üstüne sulu boyalı ayaklarla heyecan yazıyorlar sanki, sanki hiç bitmiyor, istek, aşk, tutku ve nefret, ateşi söndürmemek, sağlıklı tutmak lazım, aşklar bitebilir, başlayabilir, sevişmelerin kıskanılmadığı zamanlar da gelecektir, başkalarının, dudakların, tenlerin ve ellerin, trenler olacaktır seni bekleyen, biletler kaybedilecektir eskimişlikten, yani olacaktır, bütün bunlar, bir karganın konması badem ağaçlarına, sonra omuzlarının üstünden havalanması, denize doğru yürürken sen, arabaların akmadığı, seslerin duyulmadığı yerlerde kahvaltı edilecektir, böğürtlen reçelleriyle, acı unutulacaktır, ve gerçekten unutulacaktır, tüm küçüklükler, sözler ve okşanılan saçlar.
6/2/09, 19:20
edit: kendini kaybettiğin zaman yanında olan tüm vampirellalar için geliyoooooooooooooooooooooooor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder